|
||
Współpraca krajowa i zagraniczna | ||
Charakter i formy współpracy wydziału z różnego rodzaju placówkami i przedsiębiorstwami zmieniały się w miarę uplywu lat. W pierwszym okresie omawianego przedziału czasu, do początku lat siedemdziesiątych, współpraca Z przemysłem i biurami projektowymi polegała w znacznej mierze na wyko- nywaniu szeregu różnych prac projektowych, konstrukcyjnych, badawczych oraz ekspertyz zlecanych w okresie, gdy ośrodki te nie dysponowały jeszcze dostatecznie kwalifikowaną kadrą lub sprzętem i urządzeniami badawczymi. Prace te, które nie uchybiając ich znaczeniu dla zleceniodawców można byłoby określić mianem uskigowych, z czasem przestały być przez nich zlecane wydziałowi, jednocześnie zaś przed instytutami wydziałowymi zaczęły pojawiać się zadania poważniejsze, O charakterze naukowo-badawczym, związane z rozwojem nauki i postępem technologicznym w różnych dziedzinach i obszarach elektrotechniki. Podstawowa tematyka tych prac została przedstawiona w rozdziale 5 — dotyczą- cym działalności naukowo-badawczej poszczególnych instytutów i ich zakładów.
Współpraca i kontakty zagraniczne [10, 17] odbywały się na
różnych zasadach i w różnej formie. Do najważniejszych należało zaliczyć
zawieranie umów w celu podejmowania wspólnych prac naukowo-badawczych
koordynowanych i realizowanych z udziałem wzajemnych wizyt i osobistych
kontaktów wykonawców. Drugim istotnym elementem współpracy było korzystanie
przez kadrę naszego wydziału w zagranicznych placówkach naukowych ze
specjalistycznego sprzętu i laboratoriów, w celu prowadzenia pracy naukowej,
której tematyką i wynikami były żywo zainteresowane obie strony. Pobyt naszych
pracowników w tych placówkach był finansowany przez stronę zagraniczny w
formie wielomiesięcznych stypendiów. Korzyści dla
wydziału z tych form współpracy były niewątpliwe, były również podstawą dla
opracowania niektórych dysertacji doktorskich i rozpraw habilitacyjnych. O
równie wysokiej ocenie współpracy ze strony placówek zagranicznych świadczyło
przedłużanie stypendiów oraz propozycje podejmowania nowych tematów prac.
Współpraca zagraniczna odbywała się również w dziedzinie dydaktyki. Należy
odnotować liczne wyjazdy, często grupowe, pracowników wydziału na kilkudniowe
wizyty na wydziałach elektrycznych w zagranicznych wyższych uczelniach
technicznych. W wielu przypadkach była to realizacja umów o
wzajemnej wymianie bezdewizowej (Praha, Hawana,
uczelnie b. ZSRR i NRD). Wizyty te pozwalały na wzajemną wymianę lub przywożenie
planów studiów, programów nauczania, niektórych skryptów, opisów ćwiczeń
laboratoryjnych. Zaznajamiano się z wyposażeniem laboratoriów, tematami
projektów i prac przejściowych, z pracami dyplomowymi oraz formą przeprowadzania
egzaminów z poszczególnych przedmiotów i egzaminów dyplomowych. Uzyskiwane w ten
sposób doświadczenia oceniano jako bardzo pożyteczne. Drugim tematem tych
wzajemnych wizyt, wykraczającym poza obszar dydaktyki, były referaty wygłaszane
przez pracowników wydziału na temat bieżąco prowadzonych prac
naukowo-badawczych.
Lista zagranicznych placówek naukowych i wyższych uczelni, z którymi prowadzona
była współpraca obejmuje m.in.: Holenderskie Stowarzyszenie Oświetleniowe,
Instytut Elektrodynamiki Ukraińskiej Akademii Nauk w Kijowie, Instytut
Elektrotechniki Milan Vidmar w Ljublianie w Jugosławi, Instytut Elektrotermii i
Elektrochemii w Maastricht w Holandii, Instytut Fizyki Technicznej Węgierskiej
Akademii Nauk w Budapeszcie, Moskiewski Instytut Energetyki, Politechniki: w
Akwizgranie, Brnie, Cujaye
W Hawanie, w
Hanoi, Uniwersytet Techniczny w Dreźnie, Wyższe Szkoły Techniczne: w Ilmenau, w
Pradze.
Niezależnie przyjeżdżali na wydział z kilkudniowymi wizytami i rewizytami
pracownicy naukowi zagranicznych uczelni, a m.in. z politechnik w Algierze,
Brnie, Budapeszcie, Braśoy, Charkowie, Mediolanie, Nowosybirsku, ze Szkoły
Inżynierskiej w Zittau, z uniwersytetów w Glasgow, Helsinkach, Ksanti (Grecja),
Salford, Rzymie, Zurichu.
Pracownicy wydziału brali
aktywny udział w wielu zagranicznych, w tym i międzynarodowych, kongresach,
sympozjach i biennale m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech,
Szwajcarii, USA (Houston, Detroit, Waszyngton).
Innym rodzajem kontaktów kadry wydziału z zagranicą były wyjazdy pracowników na
kontrakty zagraniczne dbigoterminowe, co najmniej roczne, a czasem nawet
wieloletnie. Były to wyjazdy z ramienia UNESCO oraz UNIDO, wyjazdy za
pośrednictwem przedsiębiorstwa POLSERVICE, jak również wyjazdy na zaproszenia
indywidualne. W większości przypadków praca zagraniczna polegała na pełnieniu
funkcji „visiting professor” lub wykładowców określonych specjalności w
uniwersytetach technicznych i wyż- szych szkołach technicznych. Była ona nieraz
połączona z organizowaniem nowych dziedzin nauczania oraz ze współudziałem w
rozwoju tych placówek dydaktycznych.
W porządku chronologicznym należy tu wymienić doc. R. Hampla wykładającego
matematykę w krajach bliskiego wschodu, wykłady prof. W. Szumana w Wyższej
Szkole Technicznej w Indiach w latach 1965—1969, a następnie przez kilka lat w
Abidżanie Wybrzeże Kości Słoniowej. W latach 1966-1971 prof. J. L. Jakubowski
wykładał na Politechnice w Algierze, prof. J. Podoski wykładał na Uniwersytecie
UNAZA w Kinshasa
(1974-1977) i w Usta w
Algierze, prof. A. Roguski prowadził wykłady w 1978 r. w University of
Technology
w
Eindhoven w
Holandii. Docenci W. Kłossowski i Z. Trzaska przebywali na kilkuletnich
kontraktach w uczelniach algierskich, zaś A. Lelakowski w Iraku. W latach
1985-1988 prof. W. Wasiluk był rzeczoznawcą w Głównym Urzędzie Wytwarzania i
Przesyłu Energii Elektrycznej w Iraku, pracował na tym stanowisku przy budowie
elektrowni parowych i gazowych. Również szereg adiunktów ze stopniem doktora
nauk technicznych pracowało za granicą, na uczelniach technicznych.
Aczkolwiek praca na kontraktach indywidualnych nie była formalnie współpracą
zagraniczną wydziału, należy jednak ją odnotować przynajmniej z dwóch względów.
Po pierwsze świadczyła o uznaniu wysokich kwalifikacji i aktywności osób w niej
uczestniczących, po drugie wiele ciekawych do- świadczeń z tej działalności było
przenoszone na grunt wydziału przez osoby powracające po zakończeniu kontraktów.
Ponadto kontakty osobiste kadry przyczyniały się do rozszerzenia wiedzy o
poziomie i zakresie działalności naszego wydziału, co zaowocowało m.in.
otwieraniem na wydziale przewodów doktorskich przez obcokrajowców (22 nadanych
stopni doktora nauk technicznych).