Potempscy => Potemkiny

 

 

Google Translator

Simon Montefiore historical research
Jan Potempski
Jan Potempski zbiór  

КНИГА ВЕЛИКИХ МЁРТВЫХ

 Starocie
Poszukiwania
...
Herb rodzinny Potiomkinów ma polskie pochodzenie.
Jego przodek z siódmego pokolenia Jan Potempsky przeniósł się do Moskwy z Polski na początku XVI wieku
i wstąpił na służbę wielkiego księcia moskiewskiego Wasilija III Janowicza.
Następnie przywiózł ze sobą pierwszą pieczęć Potiomkina, podarowaną mu „na rozkaz” polskiego króla.
Przedstawiła rękę uzbrojoną w miecz, wyłaniającą się z chmury, a na tarczy - koronę z trzema strusimi piórami.

Dalej - ciekawiej. Korona hrabiego odzwierciedla tytuł hrabiego, który Potiomkin otrzymał 10 lipca 1775 roku podczas obchodów zawarcia pokoju z Turcją. Książęcy płaszcz i czapka Cesarstwa Rzymskiego są obecne w związku z nadaniem Potiomkina 16 lutego 1776 r. Przez austriackiego cesarza Józefa II godności książęcej z tytułem panowania.
Książęta Imperium Rosyjskiego są potomkami Rurykowiczów, których Potiomkin nie był, ale był potrzebny.
Dlatego Potiomkin został księciem Austrii, co jest łatwiejsze do zalegalizowania, ale dlaczego?

Wróćmy do pierwszej randki. 10 lipca rozpoczęły się obchody związane z podpisaniem traktatu pokojowego z Turcją. 12 lipca na polu Chodyńskoje w obecności cesarzowej miały rozpocząć się uroczystości ludowe. Zostali przeniesieni do 18.
To, co wydarzyło się w nocy z 12 na 13, było tajemnicą państwową.
Wszystkim powiedziano, że Catherine jest „chora”. W rzeczywistości cesarzowa rodziła.
Dziecko otrzymało imię Elżbieta ku pamięci cesarzowej Elżbiety Pietrowna, która, nawiasem mówiąc, urodziła się w Moskwie w bardzo podobnych okolicznościach.
Ojcem małej Lisy był Potiomkin, a ponadto prawowitym ojcem.
Rok wcześniej, 8 czerwca 1774 roku, w święto Trójcy Świętej miało miejsce jeszcze bardziej tajne wydarzenie: Katarzyna wyszła za mąż za Potiomkina.
Aby wyrównać pozycję majątku, podniosła Potiomkina za niedrogie środki, począwszy od 1 marca 1774 roku jako osobisty adiutant generalny.


O małżeństwie wiedziały tylko cztery osoby, którym udało się zachować tajemnicę do końca życia: Maria Savvishna Perekusikhina, Alexander Nikolaevich Samoilov, Evgraf Alexandrovich Chertkov i, oczywiście, sam ksiądz Jan Panfilov.
Jak się okazało, nawet córka Elżbieta nie jest o swojej matce. Ale podejrzewałem.
...